Trikster

Najpierw parę słów o fabule, bo, chociaż nie będzie głównym przedmiotem mojego eseju, jest ona całkiem interesująca. Bohaterem naszej opowieści jest Shou Hazama, choć chyba bardziej adekwatne byłoby po prostu nazywanie go „Shou”. Shou, na pierwszy rzut oka znudzony swoim życiem i roztargniony nastolatek, w rzeczywistości należy do terrorystycznej organizacji Akumetsu (co tłumaczy się jako „niszczyciel zła”). Co bardzo charakterystyczne, organizacja ta składa się wyłącznie z klonów Shou. Każdy z nich ma rzecz jasna swoje własne imię, ale żaden nie jest jednostką w tym sensie, że stanowi efekt klonowania i ma wielu „braci”, z którymi w pewnym sensie dzieli świadomość. Nie jest to jednak świadomość grupowa, bowiem polega na tym, że w momencie śmierci świadomość każdego klona wraca do „źródła”, głównego komputera będącego „dyskiem twardym” gromadzącym wszystkie dane w mózgu poszczególnego Shou, co pozwala na stworzenie nowej, ulepszonej, bo posiadającej wiedzę, umiejętności i zdolności poprzednika, wersji klona. Innymi słowy, każdy Shou jest w pewnym stopniu „osobny”, jako że prowadzi oddzielną egzystencję od reszty, ale informacje przez niego posiadane gromadzone są na wspólnym „dysku”, który stanie się udziałem każdego nowego klona powstałego po zabiciu (samobójstwie) poprzedniego. Można więc stwierdzić, że Shou jest w pewnym stopniu nieśmiertelny.